Tónlistarmaðurinn Bubbi Morthens skrifaði hjartnæman pistil á Facebook síðu sína í gær. Þar kveður hann vin sinn, goðsögnina Ragga Bjarna.
„Við vorum hópur af krökkum að leika okkur úti um kvöld. Sól og sumar. Kvöldsólin sindraði á gluggum blokkanna í Gnoðarvoginum. Einn gluggi var opinn og útum hann barst lag og ein línan í textanum var endurtekin: Ekkert er fegurra en vorkvöld í Reykjavík. Röddin var svöl, mjúk og karlmannleg. Þarna heyrði ég í Ragga Bjarna í fyrsta skipti og árið var 1963. Síðan sá ég hann oft sem unglingur í Vogunum því þar bjó hann um tíma. Og hann var stjarna í augum mínum.“
„Ég kynntist Ragga 1981 og strax urðum við fínir kunningjar. Hann hafði einskonar tímalausa áru yfir sér þannig að ég fann aldrei fyrir því að það væri 25 ára aldursmunur á okkur. Sem söngvari var Raggi einstakur, hafði sviðskraft sem var einstakur og svo sterk var ára hans að um leið og hann steig á sviðið var sviðið hans. Haukur Morthens og hann bera höfuð og herðar yfir alla þá söngvara sem hafa komið og farið hér á landi. Báðir höfðu svo afgerandi höfundareinkenni í söng sínum að engu er við að jafna. Raggi var alltaf brosandi og áhugasamur um annarra hag. Alltaf þegar leiðir okkar lágu saman var hann forvitinn um hvað ég væri að gera og hvatti mig. Saga íslenskrar dægurtónlistar er saga Ragga. Hann byrjaði að spila 15 ára með pabba sínum sem var af fyrstu kynslóð íslenskra dægurtónlistarmanna. Raggi Bjarna er í lífi mínu eins og málverk sem hefur alltaf verið fyrir sjónum mínum.“
„Raggi Bjarna er í blóði mínu og hefur verið þar í 57 ár. Bara svo það sé á hreinu þá var hann stórkostlegur listamaður. Sem söngvari var hann röddin okkar sem kynslóð eftir kynslóð féll fyrir. Hann var ekki með bestu tæknina, söng ekki hæstu nóturnar, en enginn annar þá eða nú hafði eða hefur það sem hann hafði, þennan alþýðuþokka, mildi, svalheit og sjarma, og hann hélt röddinni allt til loka. Ferill hans er svo magnaður, svo einstakur að maður getur ekki annað en verið óendanlega þakklátur fyrir að hafa verið samtíða honum. Ég elskaði listamanninn Ragga Bjarna eins og við öll. Hann snart hjarta mitt. Við komum og við förum – Raggi Bjarna, takk fyrir mig.“