Sigrún Fjeldsted Sveinsdóttir er fyrrum afrekskona í frjálsum íþróttum og hefur mikinn áhuga á öllu sem við kemur heilsu og heilbrigðum lífsstíl. Í september 2020 setti hún á laggirnar áskorun á Instagram, undir myllumerkinu #3030heilsa, þar sem hún vildi vekja athygli á samspili andlegrar og líkamlegrar heilsu.
Sjálf missti Sigrún föður sinn úr sjálfsvígi og hún segist hafa verið ákveðin í að nýta sér þá erfiðu reynslu til góðs einn daginn. Sigrún er með marga bolta á lofti en hún starfar sem náms- og starfsráðgjafi, markþjálfi, kennari og heilsunuddari. Auk þess heldur hún fyrirlestra og vinnustofur um markmiðasetningu og hugarfar „sem kemur manni þangað sem maður vill fara,“ eins og hún orðar það sjálf, og býður upp á markþjálfun. Sigrún er einnig dugleg að fræða fylgjendur sína á Instagram-síðu sinni Andleg og líkamleg heilsa um eitt og annað sem tengist öllu því sem hún er að fást við.
Það var stórt stökk út fyrir þægindarammann að stofna Instagram-síðuna, ég hafði lengi hugsað um að stofna þessa síðu en hreinlega þorði því ekki,“ segir Sigrún. „Svo ákvað ég að árið 2020 yrði árið þar sem ég myndi æfa mig í hugrekki og strax í byrjun janúar það ár stofnaði ég síðuna. Ég var mjög feimin með hana til að byrja með og lengi vel deildi ég engu frá mér persónulega á síðunni. Ég á samt í ástar-/haturssambandi við samfélagsmiðla og setti mér strax ákveðnar reglur varðandi síðuna, eins og það að ég set enga pressu á mig um að pósta reglulega eða fá fleiri fylgjendur. Tilgangur síðunnar er fyrst og fremst að birta efni sem er uppbyggjandi og hvetjandi og styður um leið við andlega og líkamlega heilsu fólks.“
Fróðleiksfús og með vítt áhugasvið
Sigrún er alin upp á Patreksfirði og segir að sér hafi fundist æðislegt að alast þar upp, með fjallshlíðina á bak við æskuheimilið og hafið fyrir framan það. „Ég er nokkuð viss um að umhverfið í uppeldinu hafi haft mikil áhrif á það hversu mikið náttúrubarn ég er, en ég sæki mikið í orku úr náttúrunni,“ segir hún brosandi. „Tólf ára flutti ég í Hafnarfjörð og þar bý ég enn. Ég bjó reyndar í Bandaríkjunum í fjögur ár á meðan ég var í háskólanámi.“ Hún segist vera fróðleiksfús og með vítt áhugasvið og því eigi hún langan námsferil að baki. „Eftir framhaldsskóla tók ég B.A. í sálfræði frá The University of Georgia, en ég fékk fullan skólastyrk frá þeim til að stunda nám og keppa í frjálsum íþróttum. Ég ákvað svo að læra heilsunudd og starfaði sem heilsunuddari samhliða námi í kennslufræðum sem gaf mér kennsluréttindi í grunn- og framhaldsskólum. Eftir það fór ég í M.A. nám í náms- og starfsráðgjöf. Ég hef starfað sem náms- og starfsráðgjafi í Fjölbrautaskólanum við Ármúla í sex ár. Þar sem ég elska að læra og bæta við mig þekkingu fór ég í grunn- og framhaldsnám í markþjálfun hjá Profectus og starfa í dag sem markþjálfi samhliða starfi mínu sem náms- og starfsráðgjafi auk þess að vera að fara að kenna spennandi námskeið.
Áhugamál mín eru allt sem snýr að mannlegu eðli, þ.á.m. andleg og líkamleg heilsa, samspil hugsunar, hegðunar og tilfinninga, sjálfsmynd og samskipti. Mér finnst svo áhugavert hvernig við erum öll eins en samt svo ólík. Ég hef lengi haft áhuga á mannrækt, sem í sinni tærustu mynd má segja að felist í að leggja rækt við og efla sjálfan sig og aðra. Mér finnst gaman að lesa bækur og hlusta á podcöst sem auka þekkingu mína á þessu sviði. Fyrir utan þetta þá hef ég áhuga á flestallri hreyfingu og útivist en þar má helst nefna utanvega-/náttúruhlaup, hjólreiðar, fjall- og kraftgöngur og allt sem reynir á andlegan og líkamlegan styrk. Ég hef líka áhuga á næringarfræði og finnst gaman að elda hollan og góðan mat og best er auðvitað að deila honum í góðum félagsskap. Síðan hef ég að sjálfsögðu brennandi áhuga á öllu sem börnin mín eru að fást við hverju sinni.“
Ákvað að reynslan af föðurmissinum myndi styrkja hana
Í september 2020 setti Sigrún á laggirnar áskorun á Instagram, undir myllumerkinu #3030heilsa, þar sem hún hvatti fólk til að gera samning við sjálft sig um að hreyfa sig í að minnsta kosti þrjátíu mínútur á hverjum degi. Hvernig skyldi hún hafa fengið hugmyndina að áskoruninni? „Hugmyndin kviknaði í september 2020, í kringum alþjóðlegan forvarnardag gegn sjálfsvígum sem er 10. september ár hvert. Þessi dagur snertir mig og hreyfir við mér, en ég missti pabba minn úr sjálfsvígi. Fljótlega eftir að hann dó ákvað ég að sú reynsla myndi styrkja mig og að einn daginn myndi ég nýta hana til góðs. Þar sem ég hef bæði faglega þekkingu og reynslu af samspili andlegrar og líkamlegrar heilsu ákvað ég að fara af stað með #3030heilsa í þeim tilgangi að vekja athygli á því hvernig andleg og líkamleg heilsa spila saman.
Um leið og ég geri það vil ég hjálpa fólki að gera hreyfingu að vana með því að fá það til þess að hreyfa sig í þrjátíu daga samfleytt.“ Hún segir átakið snúast um skuldbindingu við sjálfan sig. „Áskorunin #3030heilsa snýst um að gera skuldbindingu við sjálfan sig um að hreyfa sig í að minnsta kosti þrjátíu mínútur á dag, þrjátíu daga í röð. Tilgangurinn er að fólk finni það á eigin skinni hvað þrjátíu mínútna hreyfing er góð fyrir andlega og líkamlega heilsu. Svo er ég auðvitað að vona að með því að fólk hreyfi sig í þrjátíu daga búi það
til vana til frambúðar.“
Sigrún segist strax hafa fundið fyrir mjög jákvæðum viðbrögðum frá fólki þegar hún setti áskorunina í gang. „Ég veit af fólki um allt land sem er að taka þátt, og líka í útlöndum. Það eru þá Íslendingar sem búa erlendis, en þeir hafa líka sagt mér frá erlendum vinum sínum og kollegum sem fannst hugmyndin góð og voru með,“ segir hún brosandi. „Ég veit til dæmis af einstaklingum á nokkrum stöðum í Bandaríkjunum, í Nýja Sjálandi, Sviss, Noregi og Svíþjóð, svo eitthvað sé nefnt.“
Þrjátíu mínútna hreyfing á dag bætir heilsuna og eykur vellíðan
Þegar blaðamaður ber upp spurninguna hvort þrjátíu mínútur séu nægur tími fyrir hreyfingu, segist Sigrún fá þá spurningu mjög reglulega. „Og ég spyr alltaf á móti: Nóg fyrir hvað? Það fer algjörlega eftir því hvert markmið þitt er og hvernig hreyfingu þú stundar, hvort þrjátíu mínútur sé nóg,“ segir hún og myndar gæsalappir með fingrunum þegar hún segir nóg. „Öll hreyfing er þó alltaf betri en engin og að hreyfa sig í þrjátíu mínútur hefur jákvæð áhrif á andlega og líkamlega heilsu. Aukinni hreyfingu fylgir líka aukinn ávinningur. En svo ég svari nú spurningunni, þá get ég sagt að með því að hreyfa sig í að minnsta kosti þrjátíu mínútur á dag bæti maður heilsuna og öðlist hamingju og vellíðan.“
„Ég veit af fólki um allt land sem er að taka þátt, og líka í útlöndum. Það eru þá Íslendingar sem búa erlendis, en þeir hafa líka sagt mér frá erlendum vinum sínum og kollegum sem fannst hugmyndin góð og voru með. Ég veit til dæmis af einstaklingum á nokkrum stöðum í Bandaríkjunum, í Nýja Sjálandi, Sviss, Noregi og Svíþjóð, svo eitthvað sé nefnt.“
Eru andleg heilsa og líkamleg jafn-mikilvægir þættir eða vegur annað þyngra en hitt?
„Andleg og líkamleg heilsa eru jafn-mikilvægir þættir fyrir vellíðan okkar. Þetta tvennt helst líka í hendur, en það hefur verið sýnt fram á að hreyfing hefur ekki aðeins góð áhrif á líkamann heldur líka á andlegu hliðina. Það sama á við um hreyfingarleysi, en kyrrseta hefur slæm áhrif á bæði líkamlega og andlega heilsu fólks. Boðskapurinn sem ég er að breiða út er að það er sterk fylgni á milli andlegrar og líkamlegrar heilsu.“
Hvernig getur líkamleg hreyfing haft áhrif á andlega líðan?
„Það hefur margoft verið sýnt fram á að hreyfing hefur áhrif á andlega líðan. Ég veit alla vega ekki um neinn sem líður verr á sálinni eftir að hafa stundað hreyfingu. Ég hef held aldrei heyrt neinn segja: „Vá, hvað ég sé eftir því að hafa farið á æfingu!“ Þannig að við finnum það flest sjálf að okkur líður betur í sálinni við það að hreyfa okkur og það er einföld skýring á því. Þegar við stundum líkamsrækt þá eykst seyti ýmissa hormóna sem veita okkur sælutilfinningu og vellíðan. Þar að auki verðum við ánægðari með okkur þannig að sjálfstraustið eykst, við verðum orkumeiri, sofum betur, höfum meiri kynhvöt og sterkara hjarta-, æða-, og stoðkerfi. Auk þess er regluleg hreyfing góð forvörn gegn ýmsum andlegum og líkamlegum sjúkdómum og kvillum.“
Þetta er brot úr ítarlegra viðtali sem finna má á vef Birtings.
Texti: Guðrún Óla Jónsdóttir
Mynd: Anna Kristín Scheving