„Ég geri mér grein fyrir því að ég er mjög afdráttarlaus í skoðunum og að mörgum líkar ekki við það. En mér finnst ekki eðlilegt að fólk ráðist ítrekað á mig persónulega bara af því að það er ósammála skoðunum mínum. Þetta hefur ekki alltaf verið svona. Ég man eftir tímabili á Íslandi þar sem fólk gat verið ósammála án þess að hata hvort annað. Það er eitthvað búið að gerast á síðustu árum sem veldur því að það verður mjög oft persónulegt ef fólk er ósammála.“
Þetta segir Margrét Friðriksdóttir. Hún hefur lengi þótt umdeild fyrir skoðanir sínar og viðurkennir hún að á köflum hafi hún ef til vill gengið aðeins of langt í að sækja í átök.
„Ég get alveg gert mistök og þegar ég geri mistök vil ég geta séð að mér og beðist afsökunar. Ef ég hef farið yfir strikið biðst ég afsökunar á því. Við getum öll farið yfir strikið í hita leiksins. Ég er hvatvís og það hefur stundum komið mér í vandræði. En stundum finnst mér eins og það sé ekki einu sinni tekið til greina þegar maður biðst afsökunar. Það er auðvitað sorglegt að við á þessu pínulitla landi séum oft svona mikið að hatast út í hvort annað.“
Margrét er nýjasti gestur hlaðvarpsþáttar Sölva Tryggva og opnar sig um hvatvísi, umdeildu skoðanir sínar og miðil sinn, frettin.is. Margrét segir í þættinum frá tímabilinu þar sem hún flakkaði um allt Indland að skoða trúarbrögð.
„Ég var búin að vera í andlegu þroti í mörg ár og endaði á því að fara til Indlands, þar sem ég náði loksins að byrja að byrja að byggja mig upp. Ég ferðaðist um allt Indland og var þar lengi, bæði í Góa, uppi hjá Himalaya-fjöllunum, í Varanasi og á fleiri stöðum. Indland er nánast eins og miðstöð af alls konar trúarbrögðum og ég fór að leita mikið og prófaði mig áfram í fleiri en einni tegund af trúarbrögðum. Ég skoðaði helstu hofin hjá Hindúum og fór síðan til Manali þar sem Dalai Lama býr til að kynna mér búddismann. Svo kynntist ég Ísraelum og og fór með þeim að skoða Synagógur með þeim.
Í raun kynnti ég mér flest trúarbrögð önnur en þau sem ég ólst upp með á Íslandi. Þess vegna er það hálf fyndið að ég hafi síðan endað á að finna mig í kristninni. Fyrst var ég mjög lokuð þegar mér var gefin biblía og tengdi kirkjuna fyrst og fremst við skírn og jarðarfarir. En síðan gerist það að ég verð fyrir upplifunum sem sannfærðu mig algjörlega og eftir það hefur ekki verið aftur snúið.“
Þegar Margrét er spurð hvort miðillinn hennar sé ekki útbúinn að búa til pólariseringu vill hún ekki alveg játa því, en segir að vissulega sé markmiðið að vera hinum megin við línuna.
„Ég get alveg játað því að við erum að segja fréttir sem eru ekki sagðar annars staðar og þar af leiðandi erum við auðvitað á hinum pólnum miðað við aðra fjölmiðla. En ég lít bara svo á að það sé nóg af hinum miðlunum, en einhver þurfi að taka að sér það hlutverk sem við erum í,“ segir Margrét, sem segir það hark að reka fjölmiðil á Íslandi.
„Við fengum í byrjun fjárfesti á bakvið okkur og fengum aðstoð með húsnæði og þvíumlíkt, en við höfum mest reynt að treysta á almenning. En það er auðvitað hark að reka fjölmiðil á Íslandi og það verður líklega enginn ríkur á því.“