Það er ekki annað hægt en að tárast þegar maður sér hana taka sín fyrstu skref á ævinni, 4 ára gömul.
Hamingjan hennar er svo smitandi og gleðin svo mikil yfir því að geta loksins gengið þrátt fyrir heilalömunina að ég brosti, hló og grét á meðan ég horfði á þetta: