Mikael Torfason, sem ritstýrt hefur mörgum af stærstu fjölmiðlum landsins, er nýjasti gestur Sölva Tryggvasonar í podcasti Sölva. Eftir Mikael liggja fjölmargar bækur og um árabil ritstýrði hann DV, Fréttablaðinu, Fréttatímanum og tímaritum Birtings. Í viðtalinu ræða þeir Sölvi meðal annars um afskipti eigenda íslenskra fjölmiðla í gegnum tíðina og hvað hefur gerst á bakvið tjöldin.
Mikael vill meina að fyrir hrun hafi eigendum verið alveg sama hvað var skrifað, en allt hafi breyst eftir að peningarnir fóru að fara:
,,Þetta eru vandræðin með eigendur sem eru í svona mörgu. Bestu eigendurnir hafa yfirleitt verið þeir sem taka bara að sér þetta hlutverk (Að vera eingöngu eigendur fjölmiðla)…..þetta geta verið þægilegir eigendur. Fyrir hrun leit þetta út fyrir að vera rosalega flott. Þeir áttu nóg af peningum og þeir voru ,,untouchable“ þeim var alveg sama þó við skrifuðum um þá. Eins og á DV, sem verður gjaldþrota og Jón Ásgeir kaupir allan pakkann af Jóni Ólafssyni og þetta er bara einhverjir vasapeningur sem Jón Ásgeir hafði hent í Gunnar Smára til að dreifa Fréttablaðinu inn um allar lúgur svo það væri hægt að koma auglýsingum frá Bónus inn á hvert heimili. Og honum var alveg sama hvað var skrifað. Maður fann ekkert fyrir því (áhrifum eigandans). En restina af tímanum þegar ég byrja aftur, þá ertu að tala um fólk sem er bara að róa lífróður og á líka harma að hefna og eitthvað sem þú ert að lenda í, sem er miklu flóknara umhverfi.“
Mikael segir einnig frá því þegar honum var sagt að hann yrði að breyta lífsstílnum á sínum tíma:
,,Ég fór úr 67 kílóum í 80 kíló sem er líklega kjörþyngd. En mér fannst þetta ofboðslega smart að vera bara með sígó og líta út eins og Axl Rose ber að ofan…manni fannst maður líta miklu gáfulegar út ef maður ætlaði að vera blaðamaður og rithöfundur ef maður væri alltaf stressaður og alltaf hlaupandi og drykki kaffi og borðaði bara mat úr sjálfsölum,“ segir Mikael, sem í dag hleypur 50-70 kílómetra á viku og gerir styrktaræfingar með.
Mikael er mjög ánægður með þá byltingu sem átt hefur sér stað í samfélaginu síðan hann var að ritstýra DV, þegar það þótti hreinlega slæm hugmynd að ætla að skila skömm gerenda ofbeldis:
,,Ástæðan fyrir því að þetta var svona umdeilt var að við vorum að kroppa í sár sem enginn hafði þorað að kroppa í. Varðandi kynferðislegt ofbeldi gagnvart börnum og kynbundið ofbeldi og fleira. Það var á þessum tíma raunverulegt að skömmin var þín ef þú varst fórnarlamb. Við skrifuðum til dæmis frétt um kokk á Hard Rock sem nauðgaði einni þjónustustúlkunni, en hún átti bara að halda áfram að vinna með honum á meðan hann beið dóms. Það var viðhorfið. Við vorum að rífa niður gluggatjöld sem voru raunveruleg. Við vorum með kenningu sem Illugi Jökulsson var í raun meiri höfundur að en ég á þeim tíma..en hann þurfti ekki langa söluræðu við mig, sem var að það þyrfti bara að skila skömminni. Við byrjuðum á þessu 2003 og þetta þótti gríðarlega róttækt og viðbrögð frá fólki voru í raun bara hvort við værum alveg ruglaðir,“ segir Mikael og heldur áfram:
,,Gleymum því ekki að Ólafur Skúlason, biskup yfir landinu, það stíga fram fullt af konum, en hvað verður um málið. Hann segir aldrei af sér, allir þessir kallar og stofnanir styðja hann…..það er botnlaus stuðningur, á meðan konan sem var forsprakki í málinu endar með að flytja úr landi. Hann bara vann og klárar alveg ferilinn sinn og núverandi biskup og fleiri prestar gerðu allt til að koma bara á sáttum og hitta konurnar. Þetta voru konur sem voru trúaðar og það átti að plata þær inn í kirkjuna til að láta þær hitta gerendur til að þagga þetta niður og bæla þetta…..þetta var tíðarandinn!“
Í dag býr Mikael með fjölskyldu sinni í Vínarborg, þar sem hann fæst mest við að skrifa handrit fyrir leikhús, kvikmyndir og sjónvarp. Í viðtalinu fara þeir Sölvi yfir stórmerkilegan feril Mikaels, erfiðustu fréttirnar, eigendaafskipti, gildin í blaðamennsku og margt margt fleira.
Viðtalið í heild má sjá hér að neðan: